راه آفتاب

جهان منتظر هیچ کی نمی ماند . جهان ، چیزی است از جنس جهش . هیچ فرصتی مانا نیست تا چشم که به هم می زنی ، امروز می شود دیروز  و شما همین دیروز به امروز می گفتید فردا !

آری:

دنیا صبر نمی کند  . بی صبری و بی قراری و تغییر و تحول و دیگر گونی  هویت حتمی هستی است.

زمان نردبان زندگی است و همان گونه که می شود از آن بالا رفت از آن به قهقرا هم می شود رسید ! انسانهای کنجکاو و خلاق یقه زندگی را میگیرند اما آنهایی که کنجکاو و خلاق نیستند  این زندگی است که یقه ی آنان را می گیرد!

عمر از جنس زمان است؛ که یعنی به نوعی هم می توان بر آن فرا رفت و هم می توان از آن فرود آمد  ! تا که خود آدمی خود چه چیز را و کدام را اختیار کند.

جهان یک فرایند است.

ایستگاههای هستی هم جاری ست.

هر لحظه یک دنیاست . هر قطره یک دریاست . در دریا چه خاصیتی است که در یک قطره نیست؟!

ان که دنیایش را به خوبی نمی تواند بسازد آخرت خوبی هم نمی تواند داشت. تصمیم با شماست : دنیا صبر نمی کند  . رفتن تنها راه برای ماندن و ماندگاری ست  و پویایی تنها ترین طریق برای پایایی